Myoelastic (2023)
In het stuk “Myoelastic” geschreven voor en opgedragen aan Dr. Françoise Vanhecke onderzocht is alle ISFV® inhaling singing technieken en alle andere klanken die de stem kan produceren te verwerken. Een electronicagedeelte waarbij de meeste geluiden bewerkte versies van ISFV® zijn, werd toegevoegd.
Not drawing a box with negative dimension (2015)
Een interactieve compositie voor klarinet en electronica, waarbij de bewegingen van de clarinetist de electronische bewerking van zijn klanken sturen.
Gechreven voor Toon Quanten.
Broken (2015)
Een solostuk voor Harp, geschreven voor Sofie Baguet.
Two sketches (2012)
Twee korte stukken voor fluit, piano en gamba, geschreven in opdracht van Hans Roels, die in het kader van zijn doctoraatsonderzoek naar hyperpolyfonie verschillende componisten vroeg om twee kortre stukjes te schrijven waarbij de stemmen onderling ‘zo verschillend mogelijk’ waren.
Beasleyi (2011)
De vraag van het Transit festival, om een werk te schrijven voor Bajan was een welkome gelegenheid om nog eens een stuk zonder elektronica en zonder robots te schrijven – iets wat ik de laatste jaren niet zo vaak meer gedaan had. Bajaniste An Raskin, voor wie het stuk geschreven is, wees me uitgebreid de weg in de mogelijkheden en ‘extended techniques’ van het instrument, waarvan ik dankbaar gebruik heb gemaakt.
Het stuk begint met een klanklandschap op de grens van de stilte, vertrekkend uit windgeluiden waar geleidelijk tonen boven tevoorschijn komen, met gebruik van extended techniques zoals clusters, glissandi en below shakes.
Dit begin gaat over naar een choraalpassage waarin de orgelachtige capaciteit van de bajan naar voor komt. Vertrekkend vanuit het centrum, bewegen beide handen naar een ander extreem van de tessituur van het instrument.
Er volgt een korte verwijzing naar het begin, waarna een ritmische passage waarbij clusters tussen beide handen uitgewisseld worden de brug vormt naar een rustiger deel in vrij ritme, dat vertrekkend van de uitersten van de tessituur terug naar het centrum evolueert en opbouwt tot een climax. Dit deel is opgebouwd uit 3 elementen: lang aangehouden tonen, waarachter een aantal verborgen melodieën schuilgaan, versieringen van die tonen die hun eigen leven gaan leiden en steeds verder uitgesponnen worden en ritmische akkoorden die de lange tonen doorbreken.
Hierna volgt een finale gebaseerd op de ritmische clusters uit de brug.
Dit stuk werd geschreven in opdracht van Transit festival en November music, en werd gecreëerd door Ludo Mariën, op 23 october 2011, tijdens het Transit festival.
Brachycalix (2011)
Een compositie voor klarinet en live electronics, gechreven op vraagg van en gecreëerd door Daniel Pastene.
Displacing Quarters, Bow, Slurp(zand) 2010
Drie stukken voor verschillende instrumenten (cello, slidegitaar, kwarttoonsgitaar, …) en live-electonics die Kristof Lauwers samen met Laura Maes schreef als deel van ons nieuwe project ‘Morf’
In de kersenboom (2009 – 12′)
Live-electronische muziek als begeleiding bij het gelijknamige gedicht van Olaf Risee
Waiters at a galop (2009 – 10′)
Een compositie van Laura Maes en Kristof Lauwers voor slide-gitaar en live-elctronics. Dit eerste stuk uithun nieuwe project ‘Morf’ werd gecreëerd op de SMC conferentie te Porto, 2009.
Glycyrrhizin (2006 – 7′)
Glycyrrhizin is een interaktieve kompositie voor gitaar en laptop. Het komputergedeelte vormt een kontrapuntische tweede stem bij de gitaarpartij. Het is een patch geschreven in het open source programma Pure Data, die het signaal van de gitaar analyseert, erop reageert en het bewerkt. Dit gaat via eenvoudige triggers die processen starten en stoppen, maar ook via continue analyse van parameters zoals ritmische dichtheid, toonhoogte en volume, die dan weer andere parameters in de komputerpartij beinvloeden.
Gecreëerd op het Ipem ‘Music & Motion’ concert, door Laura Maes
Sir John Longton, revisited (2004 – 8′)
Dit is een radicale remix van Sir John Longton His Pavan, een consort stuk van de renaissancekomponist John Dowland. Ik heb op een opname van dit stuk een frequentieanalyse toegepast en daaruit deze komponenten overgehouden die het meest markant waren bij overgangen tussen verschillende muzikale elementen. Het resultaat is dat de originele harmonie van het stuk grotendeels op de achtergrond verdwijnt en andere noten uit het boventoonspectrum op de voorgrod worden getrokken.
Bij een herwerking van een renaissance stuk horen uiteraard “oude” instrumenten: theorbe, gamba en klavecimbel in dit geval, maar de klanken van deze instrumenten worden ook live elektronisch bewerkt door een PD patch.
Thintroppoinmealways (2004 – 8′)
Thintroppoinmealways is een stuk voor twee stemmen en interactieve elektronica. De stemgeluiden worden continu opgenomen en door een zelfgeschreven komputerprogramma (gebruik makend van Pure Data en GMT), geanalyseerd en getransformeerd. Deze transformaties worden dan gebruikt als antwoord op nieuwe klanken van de stemmen. De aard van de transformaties ligt voor een deel vast, maar is ook deels bepaald door de toonhoogte, het volume, het ritme, … van de stemklanken.
Dit stuk is geschreven voor Maja Jantar en Jelle Meander.
GBZKGD (2002 – 9′)
Dit stuk is geschreven op vraag van instrumentenbouwers Manu Frederickx, voor een door hem gebouwde replica van een italiaans barok clavecimbel, voorzien van kontaktmikrofoons. De clavecimbelklanken worden in real time verwerkt en getransformeerd via een audiomulch patch. Kristof Meers kreëerde een bijhorende video-installatie.
De titel is een verwijzing naar HPSCHD, een happening geörganiseerd door John Cage, het eerste stuk ooit voor clavecimbel met live electronics.
Doskordianistick (2001 – 6′)
Doskordianistick is een stuk voor twee gitaren, dat zowel op mikro- als op makronivo gebaseerd op de herhaling van een beperkt aantal muzikale elementen, die geleidelijk opgebouwd en in verschillende parameters gevarieerd worden. De aard van de variaties is vastgelegd, maar de presieze invulling is grotendeels ter diskretie van de spelers.
Dit stuk is geschreven voor gitaarduo Saffraan
grafikc (2001)
Dit is een stuk voor drie spelers. Twee spelers hebben een instrument dat lange noten kan aanhouden, één laag en één hoog, het derde instrument is een tokkelinstrument of om het even welk instrument met een vlug uitstervende klankElke speler heeft een partituur met een beperkt aantal noten waarop hij/zij vrij kan extemprorerenen grafieken die verschillende muzikale parameters bepalen, snelheid, regelmaat of de verhouding tussen zuivere tonen en ruisklanken. De partituur laat veel vrijheid voor de uitvoerders, maar stelt tegelijk een grote uitdaging, aangezien tot zes parameters kontinu en op een onkonventionele manier moeten gekontroleerd worden.
For 9 guitars (2001 – 8′)
Processing #4 (2001/obsoleted – 12′)
Voor fluit en interactieve live-electronics. Gecreërd door Karin De Fleyt in de Logos tetraëder.
Processing #3 (1999)
voor fluit, stem en theremin
Processing #1 (1998 – 5′)
Voor fluit, gitaar en accordeon Gecreër op de ‘Muziekronde van Vlaanderen’ 1999
Therminus (1998 – 5’3″)
voor 3 theremins
Stream of Inconsciousness Picolo (1997 – 3′)
voor picolo, fluti en Eb Clarinet 3
This post is also available in: Engels
